eller

usanmışlığım cadı kazanı gibi
fokurduyor kızgın isyanlar
duman duman öfkeler
bedenim doldu taşacak
gözlerim parlıyor kızgınlıktan
artık yeter
yeter bitsin
bu nasıl bir hayat
her yerde böyle mi yaşamak
sabır sabır
kalmadı sabır
susmak susmak
olmadı susmak
ağlamak ağlamak
gözümde kalmadı yaş
artık ne sabredecek
ne de ağlayacak derman yok
beklemek beklemek
nereye kadar
haydi gel artık beklenen huzur
rüzgar gibi her yanımı sar
artık güneş gibi doğ
saadet denen vefasız yar
29 ARALIK 1995